Dzień Wierzby

Dzisiaj Pierwszy Dzień Wiosny, 

a tu niestety za oknem sypie śnieg... ech!

... Zatem poczekam, co prawda niezbyt już cierpliwie

na tą zieleń w moim ulubionym Drzewie,

które dzisiaj też świętuje.

21 Marca - Dzień Wierzby

Wierzba płacząca - Drzewo Melancholii

Metafora: 

"Kobieta przyglądająca się w lustrze wody, rozpuszczająca swoje piękne włosy z wielkim dostojeństwem."

Nazwa:

Salix Babylonica - Wierzba Babilońska (od Babilonu - Bab-ilim C języku akadyjskim znaczy "Brama Boga"). Nazwa jest aluzją do tego miasta, ale nie jest to jej pochodzenie. Odwołuje się ona jedynie do biblijnej opowieści o exodusie Hebrajczyków do Babilonu: "Siedząc nad brzegiem rzeki w Babilonie, trzymani w niewoli Hebrajczycy lamentowali, a ich harfy zawieszone były na gałęziach zwisających nad brzegiem". Był to gest wyrażający żałobę i nostalgię za ojczyzną.

Od Salix Babylonica pochodzi odmiana - Salix Sepulcralis -   która jest najczęściej spotykana w Europie, ponieważ jest bardziej przystosowana do tego klimatu. Różnica widoczna jest w listkach, gdyż u Wierzby Babilońskiej  są  one mocniej poskręcane - przypominają  kobiece loki.

Pochodzenie:

Północne Chiny, uprawiana w Azji, natomiast odmiana Salix Sepulcralis została wyhodowana  w Europie. 

Historia, Mitologia, Religia:

Na kartkach historii zapisana jest jako jeden z przedmiotów handlu wzdłuż Szlaku Jedwabnego.

          W alfabecie Druidów jako piąte drzewo odpowiadającym literce S (Sail) i jako jedno z siedmiu świętych drzew w ich gaju. Starożytni Grecy poświęcili ją trzem kobietom-bóstwom: Persefonie, Herze i Hekatte, które wyrażały trzy okresy życia: młodość, dojrzałość, starość. Rzymianie uznali ją drzewem księżyca i wody. Tybetańczycy uważali ją za drzewo Życia, zaś dla wyznawców taoizmu stanowi ulubione drzewo ich mistrza Laozi. Słowianie widzieli w niej demony, Chińczycy odwrotnie, że odpędza demony, chrześcijanie żałobę, smutek, a dla żydów to źródło mądrości i łaski bożej.

Zdrowotnie:

Już w V wieku p.n.e. Hipokrates stosował ją w ziołolecznictwie jako środek przeciwbólowo, gorączce, przy bólach porodowych. Rzymianie stosowali ją w zwalczaniu reumatyzmu, a w średniowieczu mnisi pili napar, aby poskromić swój popęd seksualny.

Pierwsze „badania kliniczne” kory wierzby przedstawił w 1763 roku angielski duchowny Edward Stone, który sproszkowaną, wysuszoną korę podawał swoim pacjentom i odniósł sukces.

Badania nad aktywnymi składnikami kory wierzby zaowocowały na przestrzeni prawie 100 lat, a opracowanie przez Felixa Hoffmana syntezy kwasu acetylosalicylowego (ASA), który w 1899 roku został wprowadzony przez firmę Bayer na rynek farmaceutyczny pod nazwą Aspirin, jako lek o działaniu przeciwreumatycznym i zmniejszającym dolegliwości bólowe stawów. 

Kora wierzby - Naturalne źródło salicylanów, które regulują proces złuszczania naskórka i ułatwiają dynamiczne wnikanie substancji aktywnych, odpowiedzialnych za utrzymanie odpowiedniego stopnia nawilżenia.

Jako zioło wykorzystywana jest w dalszym ciągu jako środek znieczulający, przeciwgorączkowy, przeciwzapalny. Co prawda jej działanie jest powolniejsze,  niż aspiryny, ale przede wszystkim nie ma działań ubocznych. 

Symbol:

Księżyca, cyklu życia, płodności, intuicji, wyobraźni, kobiecości, smutku, melancholii.

Ulubiona przez:

Magów, różdżkarzy, gdyż z jej witek wytwarzali swoje magiczne różdżki. W języku angielskim słowa wierzba - willow, wiklina - withe oraz czarownica - witch są spokrewnione.

Poetów, Pisarzy w szczególności przez Alfreda de Musset, który zażyczył sobie, aby przy jego grobowcu została posadzona wierzba.

Wybór Wierzby:

Osoby poszukujące Wierzby potrzebują wgłębienia się w siebie, przyjrzenia się sobie i swojemu życiu od wewnątrz - przez oczy duszy. 

Wierzba ma im pomóc w odnalezieniu siły,  w zwalczeniu przeciwności, czy też odrodzeniu się na nowo. A także chęci odpędzenia smutku, przezwyciężenia melancholijnych wspomnień,  pokonania trudnego okresu w życiu.

Należy pamiętać, że Wierzba to energia księżyca i najmocniej energetyzuje po wschodzie księżyca i kiedy go „przybywa”. Wówczas pomaga przenosić się w inne obszary świadomości, doświadczyć wizji oraz snów. 

Horoskop celtycki :

Wierzba - „Melancholia”

Urodzeni 1-10 marca a także 3-12 września

Piękno i smutek w jednym. Są atrakcyjni, emanują naturalnym wdziękiem, co daje im duże powodzenie u płci przeciwnej. Charakteryzują się dużą empatią, wrażliwością dotyczącą spraw międzyludzkich. Intrygują otoczenie, przykuwają uwagę, a nawet wzbudzają uczucia opiekuńcze.

Zdolności artystyczne są u nich wrodzone. Lubią cieszyć się życiem, otaczać pięknem, podróżować, zwiedzać. Zmysłowi i marzycielscy. Wiedzą, czego chcą od życia. Są mieszanką natury sennej i pełnej niepokoju. Drogą do ich serca są romantycznie zaaranżowane spotkania. Potrafią być oddani domowi i rodzinie, choć nie grają w niej pierwszych skrzypiec. Jeśli wejdą na trudną ścieżkę życiową, godnie i odważnie nią kroczą. Są doskonałymi manipulatorami otoczenia. Często sami zadają sobie miłosne cierpienie. Mają humory oraz duże oczekiwania. Umiejętność zaspokajania ich różnorodnych pragnień jest metodą na osiągnięcie sukcesu w partnerstwie.

P.S.

Przy opracowaniu postu Dzień Wierzby skorzystałam z pomocy znalezionych informacji w necie na różnych stronach  -  wikipedii pl. oraz en.; mowimyjak.pl.;  czytelniamedyczna.pl,;  również książki "Przyjmij energię swojego drzewa" autorstwa B.Bulard-Cordeau.

Pozdrawiam wszystkich, 

którzy tak samo jak ja ulubili Wierzbę

Ludwika (*,*)