Serce rzeźbione

Przebiłam mur niezdrowej drażliwości,
Wyrzucając za siebie trzęsące lęki,

Dokopałam do granitu wrażliwości,

Serca rzeźbionego jak w drzewie sęki.

Wyjęłam drzazgi i płaczliwe rozdarcia,

Wygładziłam bruzdy od trosk głębokie,

Usunęłam z życia słone otarcia,

Spojrzałam na siebie spokojnym okiem.

                                                   Ludwikaxv

Napisany 12 grudnia 2005 r

Wypisek z serii: "Wypisywanie z siebie"

PS

Hm... Kolejny wypisek jako przepowiednia (niechaj się zatem ziści!), bo tak naprawdę jeszcze teraz nie do końca patrzę na siebie spokojnym okiem....