czwartek, 10 kwietnia 2014

Brzoza i Ja Wierzba



Wierzba z Brzozą


Wierzba z Brzozą
na tej samej połaci ziemi
przez los zostały obsadzone.
Rosły przez lata
pięły w górę, rozkwitały
swej obecności nieświadome.


Któregoś dnia
figlarz jesienny wiaterek
młodymi witkami się zabawił. 
Powiewem ciepłym
między  nimi zawirował lekko,
przelotne dotknięcie sprawił. 


Wierzba z Brzozą
poprzez doznań łączących dreszczy
spojrzały na siebie zadziwione.
Płyn żywiczy
pulsowanie jeszcze swe natężył,
a one były mocniej sobą zdumione.


Wówczas przyszła noc 
uśpiła ciemnym zwyczajem
zaistniałe czucia i zmysły.
Uleciało
wierzbowo-brzozowe doznanie
jedynie tylko przezierały sny.


Wierzba z Brzozą
zawsze nieopodal siebie
w zawierusze się wspierały
W trudnych czasach
w życiowych zmaganiach
przyjacielsko sobie pomagały.


Jedynie w przebłyskach,
w mignięciach, chwilowych dotykach
znajome dreszcze powracały.
A choć od dawna
były sobie bardzo bliskie
prawdy, co czuły nie wyznały.


Dopiero wiatr
znajomy figlarz jesienny
na nowo powrócił.
Strudzone gałęzie
swą mocą posplatał usilniej,
zaszłości pożółkłe z nich zrzucił.


Wierzba z Brzozą
w uścisku tak splecionym
na zawsze pozostać zapragnęły.
W dotyku,
w odczuciach, w dreszczach,
w doznaniach wzajemnie odpłynęły.


A figlarz wiatr
muzykę wcale niefiglarną
dla bratnich drzew wygrywał.
Wierzbę Brzozą
Brzozę Wierzbą kolejnym
melodii powiewem zachwycał.

                                   Ludwika

                                                                                                             Napisany 27.12.2011 r.
                                                                                                                z serii 'Wierzba z Brzozą'






Dziękuję Ci  za :   Bezpieczeństwo
                 Radość 
                            Zakochanie     
                  Oddanie
                   Zaufanie
                      Optymizm


                   Ja pełna :      Wiary
                   Intuicji
                   Energii
                    Radości
                          Zapatrzenia
                       Bogactwa
                       Altruizmu


Twoja na Zawsze
Ludwika






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Dziękuję za pozostawienie swoich odczuć...spostrzeżeń...myśli...