Antoine
de Saint-Exupery
(1900-1944)
francuski
pisarz, poeta, pilot
Zodiakalny Rak; Numerologiczna 9
Zodiakalny Rak; Numerologiczna 9
Antoine od wczesnych lat ujawnił swoje
pasje do literatury i pilotażu, a także uzdolnień technicznych. Pisywał
wierszyki, a w wieku 10 lat skonstruował swój "rowerolot" -
dopinając do roweru prześcieradła jako skrzydła.
Zostaje pionierskim pilotem, wdraża
swoje wynalazki w życie, które do dnia dzisiejszego mają zastosowanie w
lotnictwie. Natomiast doświadczenia z lotnictwem zaczyna spisywać i tak
powstaje jego pierwsze opowiadanie 'Lotnik', potem kolejne "Poczta na
południe", "Nocny lot', "Ziemia, planeta ludzi".
Ale tak na prawdę "Małym
Księciem" napisanym dla przyjaciela Leona Werth'a, oczarował
cały świat i to on przyniosła mu sławę. Jednak sam Exupery nigdy
sławy tej nie doznał, gdyż zginął zestrzelony podczas II wojny światowej
przez niemiecki myśliwiec w 1944 roku. Resztki jego samolotu
odnaleziono dopiero w 2000 roku (zidentyfikowano w 2004), dzięki rybakowi, który dwa lata
wcześniej wyłowił bransoletkę pisarza w okolicach Marsylii.
Książkę tą nie da się przeczytać tylko
jeden raz, koniecznie, ale to koniecznie, żeby odebrać jej pełne
przesłanie należy to zrobić co najmniej 3 razy: raz jako dziecko, raz
jako młodzież i obowiązkowo jako dorosły.
Myśli
z książki 'Ziemia, planeta ludzi' 1939:
*****
„Mierząc
się z przeszkodą człowiek poznaje siebie”
*****
„Albowiem
nic i nigdy nie zastąpi straconego towarzysza.
Nie można sobie stworzyć starych przyjaźni.
Nie ma ceny skarb tylu wspomnień,
tylu trudnych godzin przeżytych razem,
tylu waśni, pojednań, porywów serca.
Takie przyjaźnie nie są do odtworzenia.”
Nie można sobie stworzyć starych przyjaźni.
Nie ma ceny skarb tylu wspomnień,
tylu trudnych godzin przeżytych razem,
tylu waśni, pojednań, porywów serca.
Takie przyjaźnie nie są do odtworzenia.”
*****
„Doskonałość osiąga się nie wtedy,
kiedy nie można już nic dodać,
ale kiedy nie można nic odjąć.”
kiedy nie można już nic dodać,
ale kiedy nie można nic odjąć.”
*****
„Znużenie
czekaniem oswaja z byle jakim szczęściem”
*****
„Znieść
można wszystko.
Naprawdę nie ma rzeczy nie do zniesienia”
Naprawdę nie ma rzeczy nie do zniesienia”
*****
„Wodo,
nie masz ani smaku, ani koloru, ani zapachu,
nie można cię opisać, pije się ciebie, nie znając ciebie.
Nie jesteś niezbędna do życia: jesteś samym życiem”
nie można cię opisać, pije się ciebie, nie znając ciebie.
Nie jesteś niezbędna do życia: jesteś samym życiem”
Myśli
z książki 'Mały książę' 1947:
„Idąc
prosto przed siebie nie można zajść za daleko”
*****
„To
bardzo przykre zapomnieć przyjaciela.
A przecież nie każdy ma przyjaciela”
A przecież nie każdy ma przyjaciela”
*****
„Znacznie
trudniej jest sądzić siebie niż bliźniego”
*****
*****
„Wśród
ludzi jest się także samotnym”
*****
„Dobrze
widzi się tylko sercem.
Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”
Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”
*****
„Zawsze
się wydaje, że w innym miejscu będzie lepiej”
*****
„Oczy
są ślepy. Szukać należy sercem”
*****
„Decyzja
oswojenia niesie w sobie ryzyko łez”
*****
"Kwiaty mają w sobie tyle sprzeczności"
*****
"Kwiaty mają w sobie tyle sprzeczności"
*****
„Gdy
jest bardzo smutno, to kocha się zachody słońca”
*****
„Gwiazdy
świecą po to aby każdy mógł znaleźć swoją”
*****
*****
"Mowa jest źródłem nieporozumień"
*****
„Gwiazdy
zawsze pobudzają mnie do uśmiechu”
Cytat:
"To, co mnie wzrusza najmocniej w tym małym śpiącym królewiczu, to jego wierność dla kwiatu, to obraz róży, która świeci w nim jak płomień lampy nawet podczas snu".
Do zasłuchania:
Kasia Sobczyk - http://www.youtube.com/watch?v=lN8hHquERTg
Pozdrawiam Wszystkich od Dawna Zaczytanych w "Małym Księciu"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za pozostawienie swoich odczuć...spostrzeżeń...myśli...